اسامی شهدای طایفه بیات مستعلی بیگ

 اسامی شهدای طایفه بیات مستعلی بیگ

1_ شهید ابوطالب اسفندیاری بیات فرزند شهید خانقلی اسفندیاری بیات

محل شهادت: شلمچه     سال شهادت: 1361   عملیات ولفجر مقدماتی

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

2_ شهید خانقلی اسفندیاری بیات پدر شهید ابوطالب اسفندیاری بیات

محل شهادت: جزیره مجنون      سال شهادت: 1367  

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

3_ شهید شکرالله اسفندیاری بیات

محل شهادت: حلبچه    سال شهادت: 1367     عملیات والفجر 10

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

4_ شهید قدمعلی اسفندیاری بیات

محل شهادت: حلبچه   سال شهادت: 1367     عملیات والفجر 10

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

5_ شهید قاسم اسفندیاری بیات

محل شهادت: بستان    سال شهادت: 1360   عملیات طریق القدس

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

6_ شهید رحمان اسفندیاری بیات

محل شهادت: بستان   سال شهادت: 1360   عملیات طریق القدس

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

7_ شهید سیامک اسفندیاری بیات

محل شهادت: زمیدات   سال شهادت: 1361     عملیات محرم

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

8_ شهید عزت الله اسفندیاری بیات

محل شهادت: شلمچه   سال شهادت: 1365     عملیات کربلای 5

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

9_ شهید حاتم اسفندیاری بیات

محل شهادت: آبادان   سال شهادت: 1360    عملیات حصر آبادان

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

10_ شهید شعبان اسفندیاری بیات

محل شهادت: سوسنگرد   سال شهادت: 1360  

محل دفن : روستای باجگاه شیراز

11_ شهید قاسم احمدی عمله

محل شهادت: غرب کشور    سال شهادت: 1390

محل دفن : گلزار شهدای شهرستان گچساران

بو شهیدلر روحی نا صلوات و فاتحه چکیز

شهید قاسم احمدی عمله

شهید قاسم احمدی عمله

در تاریخ 2/9/1352 در روستایی به نام بید زرد 25 کیلومتری شهرستان گچساران چشم به جهان گشود . او فرزند چهارم یک خانواده ده نفره بود که از نظر امورات زندگی و معیشتی تقریبا از طبقه نسبتا متوسط جامعه به حساب می آمدند . کودکی شهید در همان روستای بید زرد سپری شد تا اینکه به سن مدرسه رسید و راهی مدرسه شد و مقطع ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رسانید . دوسال از مقطع راهنمایی را در روستای سربیشه در حوالی زادگاهش تحصیل کرد . اما سوم راهنمایی را منزل یکی از بستگان خود در شهرستان گچساران گذراند .
خصوصیات اخلاقی شهید آن طوری که حکایت می کنند از همان دوران کودکی بسیار آرام و با شرم و حیا بود . شهید به علت دوری مسافت و مشکلات دیگر نتوانست به تحصیلات خود ادامه دهد . نزد دایی خود که معمار ساختمان بود مشغول کار شد . او از همان اوایل نوجوانی و جوانی دوست نداشت مخارج شخصی و فردی اش سربار خانواده گردد بنابراین اقدام به کار و تلاش نمود به قول شاعر کجایند مردان بی ادعا بدون هیچ کبر و غروری .
در همین دوران بود خاک مقدس جمهوری اسلامی ایران مورد تاخت و تاز دشمن وحشی از یادگاران و فرزندان خلف خونخواران روزگار قرار گرفت و شهید از آنجایی که به قول شاعر :

عشق شوری در نهاد ما نهاد *** جان ما در بوته سودا نهاد

و عشق به دین و وطن و دین در سویدای دلش موج می زد چند بار به طور پنهانی اقدام به رفتن جبه های حق علیه باطل نمود . ولی به علت سن و سال کم و نداشتن شرایط از طرف مسئولین اعزام ممانعت به عمل آمد و برگردانده می شد . به هر صورت روحیه شهادت طلبی از همان جوانی در ایشان نمایان بود .
شهید در سال 1374 به خدمت سربازی اعزام می شود تا وظیفه خود را نسبت به نظام اسلامی انجام دهد . در میان خاطراتش چنین بیان می کند در طی این دو سال خدمت سربازی هر وقت به مرخصی و استراحت می آمد دنبال کار و درآمدی هر چند مختصر می رفت تا بتواند کمک خرجی در آورده باشد و کمکی به خانواده نماید . به هر صورت خدمت وظیفه را در شهرستان سروستان از توابع استان فارس سپری کرد . بعد از اتمام خدمت به عضویت سبز پوشان نظام مقدس انقلاب اسلامی در آمد و راهی سپاه پاسداران گردید . دوره آموزشی را در سپاه استان همدان در رشته مربی آموزشی به مدت 2 سال سپری کرد . در همین دوران بود که باز زندگی شهید ورق خورد و فصل جدیدی در زندگی شهید آغاز شد . و در تاریخ 6/1/1376 تشکیل خانواده داد . که ماحصل این ازدواج 2 فرزند دختر و پسر می باشد شهید احمدی در سال 1377 به پادگان آموزشی ولیعصر شهر آباده در استان فارس خود را وقف خدمت به اسلام نمود . او در حیطه کاریش فردی با تعهد و وظیفه شناس بود و با جان و دل انجام وظیفه می کرد ارادت او به پیامبران و ائمه اطهار و شهدا کاملا پدیدار بود . خلاصه 5 سال از دوران خدمت کاری شهید در شهر آباده گذشت .
مشکلات خانوادگی او را وادار کرد تا تقاضای انتقال به استان کهگیلویه و بویراحمد را مطرح کند تا بتواند با خیال راحت و آسوده تری در خدمت مقدس نظام جمهوری اسلامی باشد نهایتا با انتقال او به استان ک ب شهرستان یاسوج موافقت گردید . و بعد از سر و سامان دادن خانواده و بعضی مشکلات دیگر در تیپ 48 فتح یاسوج مشغول کار شد و در فرصت مناسب هم گهگاهی به خانواده و پدر و مادرش سرکشی می کرد تا از حال آنها هم غافل نشده باشد و دین خود را هم نسبت به آنها ادا کرده باشد . مهربانی و اخلاق و رفتار او در میان خانواده و برخورد او با اقشار مختلف مردم زبانزد خاص و عام بود تا اینکه بعد از 2 سال خدمت در تیپ 48 فتح استان کهگیلویه و بویراحمد به شهرستان گچساران زادگاه خودش منتقل شد ، خدمت در زادگاه و کنار خانواده و همشهریان روحیه و عشق و علاقه شهید را به کارش و وطن و دین و انقلاب اسلامی دو چندان کرد و در پادگان شاهد گچساران مشغول خدمت شد و در خدمت بسیجیان همیشه مخلص خدا قرار گرفت او در طول سنوات خود در لباس سرباز امام زمان دارای تقدیر نامه و مقامهای قهرمانی زیادی به عنوان فردی نمونه و متعهد شناخته شد . او فردی ورزیده و با سواد در محیط کاری خود بود و او به خوش اخلاقی و نمونه بودن در میان کادر آموزشی زبانزد بود باز هم فصلی دیگر در زندگی شهید گشوده شد و گویا برگ زرین دیگری در حال ورق خوردن بود . در همین زمان ماجرای منافقین و گروه تروریستی پژاک با حمایت و هدایت اربابانشان استکبار جهانی پیش آمد و بالا خره به خاطر خبره بودن و ورزیدگی و آشنایی و تجربه خیلی خوب شهید به تمامی فنون جنگ و ابزار آلات جنگی از طرف فرماندهان رده بالا و مسئولین سپاه انتخاب شد و با رضایت کامل خود با گروهی از همکاران و همرزمانش راهی مرزهای غرب کشور اسلامی شد و براستی

زکار آخرت آن را خبر تواند بود*** که زنده بر پل مرگش گذر تواند بود

نقل است از همکاران و همرزمان شهید در طول مسیر ورد زبانش شهادت و شهید شدن بوده زیرا او مرغ باغ ملکوت بود و قفس این دنیا سزاوار چنین پرنده خوش الحانی نبود و از همان جا که آمده بود باز دلش در هوای همان دیار پرپر می زد

چنین قفس نه سزای چون من خوش الحانی است*** روم به روضه رضوان که مرغ آن چمنم

آثار شهادت در چهره او هویدا بوده پس از رسیدن به منطقه بلافاصله راهی مقر جنگی می شود و یک شب هم در کمین منافقین و تروریستها شب را به صبح می رساند و در حین برگشت از خط مقدم به محض مشاهده یک مین که از سوی دشمن که توان رویارویی نداشت و ناجوانمردانه کاشته شده بود برای خنثی کردن مین پا به پیش می گذارد . اما با منفجر شدن ناگهانی مین فزت و رب الکعبه می خواند و مرغ جانش از سنگلاخ خاک سر بر افلاک می کشد تا در جوار حضرت دوست آرام گیرد و به همراهی دوست و فرمانده خود شهید والا مقام قاسم قاسمی به درجه شهادت نائل می آیند و سرمستانه از قدح دوست سیراب می شوند براستی

کجایید ای شهیدان خدایی*** بلا جویان دشت کربلایی

در این ماجرا یکی از همرزمان شهید به شدت از ناحیه بینایی مصدوم می شود و به بیمارستان انتقال می یابد و پیکر پاک دو شهید را به زادگاهشان انتقال می دهند و پیکر پاک شهید قاسم احمدی روز سه شنبه تاریخ 4/5/1390 با حضور مردم مسلمان و فهیم گچساران بسیار با شکوه تشییع و در گلزار شهدای گچساران آرام می گیرد .

منبع سایت:

http://www.askdin.com/showthread.php?t=47499

ریشه نام های خانوادگی افراد طایفه بیات مستعلی بیگ

ریشه نام های خانوادگی افراد

طایفه بیات مستعلی بیگ

بیات های ساکن در باجگاه و شهرک رکن آباد شیراز:

عمدتا دارای نام خانوادگی اسفندیاری بیات می باشند

البته تعدادی هم نام خانوادگی کرمی/ بیاتی اکبر آبادی /

بیاتی/ بیات اکبر آبادی  و خان احمدی دارند

لازم به ذکر است دلیل نام خانوادگی اسفندیاری مربوط به

اسفندیار فرزند اسد بگ بیات می باشد که آخرین خان

طایفه بیات مستعلی بیگ به عنوانی حساب میشده است

 و در زمانی که اداره ثبت احوال تاسیس می شود

نام اسفندیار را به عنوان نام خانوادگی و بیات را به عنوان

پسوند ایشان قرار میدهد

بیات های ساکن در شهرک سعدی:

دارای نام های خانوادگی خان احمدی سعدی /خان احمدی /

بیات سعدی / غلامی نبی زاده  و

احمدی سعدی (فرزندان راه خدا ترک) می باشند

دلیل نام خانوادگی احمدی  گرفته شده از اسم" خان احمد " می باشد

که از فرزندان مستعلی بیگ بیات بوده است و خان طایفه مستعلی بیگ

به حساب می آمده است و تعداد زیادی از افراد طایفه مستقیما از

نوادگان وی محسوب می شوند و دلیل پسوند " سعدی "به علت

سکونت عده ای از افرادطایفه مستعلی بیگ در محله سعدی شیراز

بوده است که توسط ثبت احوال به عنوان پسوند به انتهای نام خانوادگی

آنها اضافه شده است

بیات های ساکن در منطقه باشت گچساران

روستاهای بیدزرد و سربیشه:

دارای نام های خانوادگی احمدی عمله و محمدی  می باشند

لازم به ذکر است تعدادی از خانوارهای بیات مستعلی بیگ ساکن در

روستاهای بیدزرد و سربیشه منطقه باشت گچساران طی سالهای

اخیر به شهر علامه مجلسی در استان اصفهان نیز مهاجرت نموده اند

و عمدتا دارای نام خانوادگی احمدی عمله می باشند

علاوه بر مناطق بالا که محل استقرار بخش عمده طایفه بیات مستعلی بیگ

می باشد در مناطق زیر نیز ساکن شده اند

/ اقلید در دشت بکان در شهرک صفی خانی/ چندین روستا در سیمکان

/ منطقه میمند در روستاهای چنار سوخته ، زنجیران (شهرک زنجیران) ،

دهستان خواجه ای ، موک ( شهرک موک ) و چندین روستای دیگر

همچنین در شهرضا و دهاقان

بنده از نام های خانوادگی که این گروه از بیات ها انتخاب نموده اند

اطلاع دقیقی ندارم

دانستن این نکته نیز جالب است که بدانید بجز بیات های مستعلی بیگی

که در همین اواخر در روستای موک ساکن شده اند بقیه بیات های

منطقه میمند اولین گروه از بیات های مستعلی بیگ هستند که

ساکن شده اند و چندین قرن از سکونت آنها در آنجا می گذرد

آنها از نوادگان رضا بیات هستند که فرزند همت و نوه مستعلی بیگ

بوده است

در اینجا باید تشکر ویژه ای از آقای امیر تیمور اسفندیاری بیات

که بزرگ خاندان می باشند

و همچنین فرزند بزرگوارشان آقای علی قربان اسفندیاری بیات نمایم

که با راهنمایی های خود بنده را درنگارش این متن یاری دادند

درضمن خوانندگان وبلاگ اگر نیاز به سوال حضوری درمورد پیشینه

طایفه بیات مستعلی بیگ دارند میتوانند حضورا به خدمت این

دو بزرگوار که ساکن در روستای باجگاه شیراز می باشند

برسند و کسب اطلاع نمایند