محمدمراد خان بیات
محمدمراد خان بیات از بیات های منطقه زرندیه در استان مرکزی بوده
و در زمان محمدشاه قاجار می زیسته است
آنچه که بهانه شد در مورد ایشان بنویسم ارادت ایشان به
سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است
ایشان دو دانگ از منطقه پرندک(رحیم آباد) در نزدیکی ساوه در
استان مرکزی را وقف عزاداری امام حسین (ع) نموده است
هم اکنون وقفنامه ایشان در اداره اوقاف شهرستان زرندیه
محفوظ است
همچنین خواسته ام با پرداختن به محمدمراد خان بیات
در مطلبی به امر نیکو و پسندیده وقف بپردازم
چنانکه خداوند در قرآن کریم در آیه 92 سوره آل عمران
می فرماید :
لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ
نیکی را در نخواهید یافت تا آنگاه که از آنچه دوست می دارید انفاق کنید و
هر چه انفاق می کنید خدا بدان آگاه است.
البته آیه فوق انواع بخشش در راه خداوند شامل صدقات و زکات وغیره را
در بر میگیرد که وقف نیز یکی از آن ها است
خوشبختانه عمل وقف از گذشته تا به حال ادامه داشته و دارد
و هم اکنون خیرین زیادی در عرصه وقف در کشور داریم
اما یکی از اهداف نوشتن این مطلب تشویق خوانندگان وبلاگ به امر
وقف می باشد
یکی از محسنات عمله وقف در مقابل بسیاری از کارهای خیر در این است
که فرد واقف بعد از مرگ خویش هم از ثواب استفاده دیگران از مورد وقف
شده بهره مند می گردد
همچنین باید اشاره ای داشت به تنوع در مواردی که یک فرد می تواند
وقف نماید از وقف در بحث محیط زیست تا وقف در حوزه دندانپزشکی
در بحث بهداشت و درمان که به تازگی رواج پیدا کرده است
یادی خیر اولسون